zondag 31 december 2006

Slepen

Oudjaar in een Fries dorp betekent ook vooral: je buitenspullen binnen zetten. Tegen het "slepen", want anders weet je niet waar het is gebleven op nieuwjaarsdag. Hebben die rotjongens vannacht al de brievenbussen verplaatst. Daar is natuurlijk geen houden aan zo, straks moet alles een week vantevoren naar binnen. En onze waakhond lag natuurlijk te snurken, die begon voorheen nog wel eens te blaffen bij onraad op het erf.

Update: Alle brievenbussen staan op een paaltje in de dorpsvijver met het volgende gedicht (en dat maakt het allemaal wel weer leuk):

helaas u bent te laat
uw bus is van de straat
wilt u dinsdag een krant
pak dan de boot van de kant
(onze buurman weet nu waar z'n schouwtje is gebleven)

zaterdag 30 december 2006

Terugkijken

Terugkijken is echt iets voor deze tijd van het jaar. Maar eigenlijk doe ik het regelmatig. Evalueren waar ik mee bezig ben en nadenken of het zin heeft er mee door te gaan. Ik ben niet iemand van gewoontes, tradities. Hoelang ik dit bloggen (en met deze frequentie) vol kan houden valt nog te bezien. Net als dingen verzamelen, ook niks voor mij. Maar soms is het moeilijker met iets te stoppen dan er mee door te gaan.

Jarenlang heb ik met een paar vrienden oliebollen gebakken op oudjaarsdag. Voor hun een traditie, voor mij elk jaar weer opnieuw een beslissing: wel/niet. Maar omdat het toch wel leuk was, elk jaar bewust voor wél gekozen. Vriend B. had op een gegeven moment kennis L. meegenomen, omdat die maar wat alleen stond te bakken.

Afgelopen jaar bleek vriend B. het spoor volledig bijster. Al jaren, het verklaart zijn soms bizarre gedrag. Maar naar buiten toe toch altijd de schijn ophouden, hij bleek er erg bedreven in. Ik vermoed dat hij zelf ook in zijn schijnwereld gelooft. Jammer dat het lijntje vriendschap onverwacht erg dun en breekbaar bleek. Morgen bak ik voor het eerst in bijna 20 jaar weer in m'n eentje oliebollen, en dat was niet eens míjn beslissing.

vrijdag 29 december 2006

The Langoliers

Zo aan het eind van het jaar overvallen mij allerlei bespiegelingen over het verschijnsel tijd. En het reizen daarin, een populair onderwerp voor films, de laatste tijd. Later zal ik daar wel eens meer over schrijven. Nu eerst even dit.

Een jaar of tien terug was er een miniserie op TV, "The Langoliers", naar een verhaal van Stephen King. Er waren vier delen, deel één heb ik gemist, twee en drie heb ik gezien. Er zijn soms van die verhalen die, hoewel onwaarschijnlijk, je blijven boeien. Ze zijn op een bepaalde manier interessant, wekken je nieuwsgierigheid naar de afloop. Dit was zo'n verhaal. Maar ik heb het laatste deel gemist en ben er nooit achter gekomen hoe het afliep.

Jarenlang heb ik gezocht naar dit verhaal van King en eindelijk heb ik het gevonden. Het is uitgebracht in een boek samen met een ander verhaal. Het verhaal heeft als titel "De Engelieren" (kom er maar eens op). Gevraagd én gekregen onder de kerstboom. Tussen het klussen door lekker genieten van de meesterverteller. En passend in deze dagen, waarin de tijd weer eens afloopt.

woensdag 27 december 2006

Opa (kistje 4)

Ik moet toch even wat meer vertellen, naar aanleiding van de foto van gister. Mijn opa staat hier op de foto met zijn vrachtwagentje, daarmee reed hij in de wijde omtrek van Harlingen met zijn spulletjes langs de boerderijen. Dat was wel handig voor mij, als jonge jongen. Wanneer we gingen eieren zoeken in het voorjaar (we vonden nooit wat, maar het slootje springen was erg leuk), raakte je wel eens aan de praat met de boer. Die wist dan altijd wel wie mijn opa was, en dat was soms best handig!
Hij had hier op de foto zijn winkeltje, daarnaast was "Bakkerij het Uivernest", J. Bijlsma. De vrachtauto is een Hotchkiss, volgens mij gemaakt tot eind jaren '50. Het pandje zag er later beter uit, achter die raampjes boven heb ik wel gelogeerd.
Op de stoep staan laarzen en een kippenvoerbakje. Tegen de gevel, achter de vrachtauto, staan polsstokken en op de vrachtwagen ligt een ladder.Ik kan niet lezen wat opa hier nu precies heeft ingekocht. Ik denk: "4 Vapona Strips" (waren dat niet van die gele anti insectendingen?) en "3 Kg. Koper ..."

dinsdag 26 december 2006

Het zwarte kistje (3)

Kerst is dan een familiegebeuren geworden, bij ons niet zo. Maar goed, ter ere daarvan toch een foto van mijn opa, begin jaren '50. En ook, omdat vandaag 25 jaar geleden mijn vader veel te vroeg overleed.Kerkpoortstraat 53, Harlingen. Ben er vanmorgen nog langsgereden!
(Google Earth: 53°10'19.46"N, 5°25'21.16"E. Genomen in Z.O. richting)

maandag 25 december 2006

Vis

Voor het eerst hadden we dit jaar pakjes onder de boom. Onder andere een DVD voor mijn dochter: "The Pirates of the Caribbean II". Daar hebben we in de loop van de middag wat naar gekeken. Niet echt geschikt, als er nog vis op het menu staat ;-)

zondag 24 december 2006

Nulde Kerstdag

Het zou altijd zo moeten zijn, een zondag voordat de kerst begint. De boodschappen in huis, winkels dicht. Béétje uitslapen, hond lang uitlaten, appeltaart bakken, glaasje wijn. Makkelijke kleren aan, stoofpeertjes op de houtkachel, Mozart (dochter: "Daar luister je toch niet serieus naar!") op de achtergrond terwijl ik dit tik. Een ideale dag. En zo gaan de volgende twee dagen ook zijn. Lekker thuis, in ons dorpje. Heerlijk.
(Google Earth: 53° 00'16.72"N, 5°45'21.29"E. Genomen in N.O. richting)

zaterdag 23 december 2006

Projectie

Als ik onze hond, Axel (9), in het donker uitlaat, vlak bij het Snekermeer, zie ik soms de halve provincie tegen het wolkendek geprojecteerd. Harlingen, Leeuwarden, Drachten, Heerenveen en Joure. Ze zijn duidelijk zichtbaar om me heen. Grote oranje vlekken, een soort van sterrenbeeld, als alternatief voor de mooie winterse sterrenhemel. Vaak zie ik ook de vuurtorens van Terschelling en Ameland, wenkend achter de horizon. Het is mooi hier te wonen.

vrijdag 22 december 2006

Inspector Clouseau

Onze digitale documentenopslag moet gemoderniseerd worden. Van een soort jukebox met optische schijven, naar pizzadozen. Zeg maar. Maar dan wel pizzadozen waar 1 terabyte op kan. Met een beetje moeite heb je dat thuis ook zo in je PC zitten. Maar bij documenten waar een bewaartijd van 30 jaar op zit en die gegarandeerd onwijzigbaar moeten zijn komt iets meer kijken.

Er zit nu een Franse expert bij mij om het één en ander te begeleiden. Vooral het overtanken van het ene systeem naar het andere vergt wat aandacht. Beslist capabel, maar hij praat Engels als 'Inspector Clouseau'.

Hij vroeg mij net of ik een masságe voor hem had.

De mensen rond Clouseau beginnen zich door hem altijd als idioten te gedragen, zelf blijft hij onverstoorbaar. Ik moet oppassen niet in dezelfde val te trappen.

donderdag 21 december 2006

Dictee

"Wie heeft er eigenlijk gewonnen?"
"Weet ik niet, één of andere nerd. Hahaha"
"Hihihi, een taal-nerd?"
"Hahaha, ja!"
"Ow"

woensdag 20 december 2006

Sportgala

Donderdagavond is het Sportgala van NOC*NSF en de NOS, met de verkiezing van sportman, sportvrouw, sportploeg en gehandicapte sporter van het jaar. Sinds Maria in 2002 met het dames-zitvolleybalteam voor de laatste categorie werd genomineerd, een jaarlijks terugkerend fenomeen voor ons. Smoking huren, mooi avondje uit. (Smeets maar wat negeren, vervelende vent.) Afgelopen voorjaar is ze gestopt met zitvolleybal op dat niveau, met een zilveren paralympische medaille op zak! En diverse Europese- en Wereldtitels.

Vorig jaar was de laatste keer Sportgala, dachten we. Terwijl ik daar aan het eind van de avond op 'mijn' dames zat te wachten om naar huis te vertrekken, raakte ik zomaar aan de praat met Nerena Boogerd. Miss Nederland 1998! Maar dat wist ik toen nog niet, dat moesten anderen mij later even uitleggen. "Ik ben Nerena", zei ze, zich voorstellend nadat we wat hadden gepraat. Op mijn domme vraag wat voor sport ze deed, antwoordde ze dat ze hier met haar man was. "Die is daar ergens", vaag met haar hand wapperend. Ze bleek uiteindelijk niet alleen mooi, maar ook heel geestig. 't Was heel gezellig.

Maria werd toch nog een keer uitgenodigd, met partner. Ik heb mijn kaart aan mijn dochter gegeven, voor nog éénmaal een bijzondere avond.

Wat ben ik toch eigenlijk een sufferd! ;-)

Update: Er is een kaart vrijgekomen. Wat zal ik doen? Pak regelen, werk regelen, druk, hectisch? Of gewoon een avondje lekker alleen thuis. Waar ik ook wel eens zin in had...
Domme vraag eigenlijk!

dinsdag 19 december 2006

Bloem

Er liep net een man op straat, met één gele bloem in zijn hand.
En een kind aan zijn andere hand. Hij keek heel blij.
Ik had hem wel wat vragen willen stellen, maar liep door.
Ben ik toch benieuwd wat hem is overkomen...

maandag 18 december 2006

Hitte

Heb net een thermometer geleend van een collega aan de andere kant van de gang. Daar was het 22,3, bij ons blijkt het 28,9 graden te zijn. En dit gaat zo al tien maanden. Maar wéér gezeurd bij het facilitair bedrijf. Wéér komt er een mannetje. Het zal wel wéér niet helpen...

Waarschuwing

Ik kreeg een waarschuwing van mijn computersysteem (XP):
De poging tot het onbekend van TAGELUS is mislukt
Goed dat ik het weet. Een gewaarschuwd man telt voor twee!

zondag 17 december 2006

Duizelen

Ben ik wel geschikt voor de Blog-wereld, vraag ik mij soms af.

Voor geen goud zou ik in bergachtige streken willen/kunnen wonen. Op zich heel mooi, al die prachtige landschappen, maar ik ben er veel te nieuwsgierig voor. Ik zou alle bergtoppen die ik kon zien willen bezoeken, om te kijken hoe het daar is. En daarachter: allemaal nieuwe toppen. Om gek van te worden.

Het schijnt een mannending te zijn om uren onderweg te zijn naar zo'n top en dan met een verrekijker terug te kijken naar waar je vandaan kwam. Maar dit terzijde...

Op precies dezelfde manier word ik nieuwsgierig naar al die bloggers. Wat zijn het voor mensen, wat zit er achter de kleine sluiertipjes die ons worden gegund. Zijn er nog meer bloggers; welke briljante schrijvers loop ik mis. Tenslotte stuur je slechts op de links van anderen en de reacties van sommigen.

Ik laat het voorlopig maar even bij het uitzicht dat ik nu heb, rustig rondkijkend vanaf mijn veranda. Dat lijkt me beter.

Vanochtend


zaterdag 16 december 2006

Kerstkaart (2)

Dit is 'm dan geworden. Straks een boel van afdrukken en versturen maar! Afgedrukt is'ie mooier! Update: Geen rekening mee gehouden: "Volgend jaar wil ik een mooiere kleur". Ik vond goud op zwart zelf érg mooi, mijn dochter dus niet. Maar aan de andere kant, had ze ook eerder kunnen zeggen.

vrijdag 15 december 2006

Ludwig Van

Terwijl ik aan het klussen was, bemerkte ik ineens dat ik alleen thuis was. De dames hadden het pand verlaten om boodschappen te gaan doen. Het was een goed moment om even een rustpauze te nemen. Wegens mijn klus was een doos met oude CD's boven water gekomen en al neuzend daarin trof ik onder andere de 9e Symphonie van Ludwig van Beethoven aan. Die heb ik maar weer eens in de CD-speler gedaan.

Bij het laatste deel (wegens tijdsdruk heb ik e.e.a. over moeten slaan) moet ik altijd denken aan 'A Clockwork Orange', van Stanley Kubrick. Die heb ik als jochie in de bioscoop gezien. Een geweldige film, met daarin een belangrijke rol voor de muziek van 'Ludwig Van'. Maar dan bewerkt voor synthesizer door Walter Carlos.

Over hem heb ik medio jaren '70 nog eens een spreekbeurt gehouden op de MAVO, ik kreeg een 9. Dat kwam door de vergelijking van zijn bewerkingen met de oorspronkelijke stukken van o.a. Bach en Rossini. Was een heel gedoe, met cassettebandjes en uit de bieb geleende klassieke muziek. Heb nog wel ergens die LP's van hem liggen. Eigenlijk kun je wel zeggen dat ik vanaf toen de oorspronkelijke muziek beter ben gaan waarderen.

Walter Carlos heette later ineens Wendy Carlos. Toen begreep ik daar niks van, eigenlijk was ik wel prettig naïef als puber ;-) Inmiddels weet ik hoe het zat, en dat bracht mijn gedachtentreintje op Kelly. Van daar af kon dat treintje alleen maar bergafwaarts gaan, het werd hoog tijd om weer wat te gaan doen.

Toen mijn dochter even later thuis kwam werd het slot bruut afgestopt: "Wat een rotherrie heb je op staan!" Arme Ludwig Van.

donderdag 14 december 2006

Proxy

Sinds hedenochtend is de Proxyserver, waarachter mijn werkplek schuilgaat, aangepast. Ik kan nu niet meer op mijn werk (foei Gerhard) op een rustig moment mijn ei even kwijt. Maar wat is een IT-er waard, als die niet al een achterdeurtje klaar had staan! Daarlangs lukt het ook, alleen kan ik dan ernstige fouten in mijn tekst niet meer even snel herstellen. Het moet daarom in één keer goed. Op goed geluk dan maar!

Update: Proxy doet het weer (even?), ik ben benieuwd hoe dit gaat aflopen...

woensdag 13 december 2006

Blogbezoek

Als nieuwe blogger ben ik eigenlijk wel een beetje nieuwsgierig naar mijn bezoekers. 't Zijn er dagelijks niet zoveel, maar in de IP-lijst zie ik regelmatig enkele nummers terugkomen. Die van mezelf het vaakst. En daarna het bezoek van mensen die ergens anders in de bovenbalk op 'next blog' hebben geklikt. Doe ik ook wel eens, is soms heel verassend. Ik ben benieuwd wie jullie zijn en waarom jullie terugkomen. Vul je naam in het W.I.E. lijstje in. Het kan geen kwaad en is gewoon leuk. Geen W.I.E., dat geeft vervelende bijverschijnselen, dus toch maar niet.

Mijn bezoekersaantallen gaan omhoog als ik comments schrijf bij andere bloggers. Het is een gevolg van, niet de reden waarom. Ik doe het ook maar bij een paar. Gek is dat, je kent de andere bloggers niet persoonlijk, toch raak je een beetje betrokken bij hun dagelijkse belevenissen. Soms aangrijpend, vaak luchtig. Het viel me net op dat in mijn leeslijstje hiernaast veel vrouwen staan. Hoe zou dat nou weer komen?
Update: ter compensatie heb ik Hans B en Joop er ook bij gezet.

dinsdag 12 december 2006

Kerstversiering

Zondagmiddag hebben we onze boom opgetuigd en het huis enigszins in kerststemming gebracht. Maar dan vind ik het eigenlijk wel mooi geweest wat kerst betreft. Wij houden dat heel kleinschalig, gewoon met ons gezinnetje. Beetje lekker eten, maar niets buitensporigs. En op tweede kerstdag misschien even een stukje varen.

Laat ik me maar op de vlakte houden over wat er op radio, tv en elders allemaal gebeurt. Dan heb ik aan een kort stukje niet genoeg. Een door de commercie gekidnapte Disney-kerst is het, met het Coca-Cola mannetje voorop.

Tussen de middag moet ik mijn route tijdelijk verleggen, ze draaien er op straat vreselijke kerstmuziek.

maandag 11 december 2006

Liesbeth List

Een ontroerende documentaire in "het uur van de wolf", gisteravond. Een interessante vrouw, met een fantastische stem. Haar halfzus, opgegroeid aan de andere kant van de wereld, zelfde kapsel, zelfde make-up, haar spiegelbeeld. Als artieste lijkt ze soms hard en sterk. Maar wat ligt haar verdriet dicht onder de oppervlakte. Dat had ik niet verwacht, ineens werd ze kwetsbaar.

Herhaling: vrijdag 15 december 2006 om 16:00 uur bij de NPS op Nederland 2. Kijken!

Veranderingen

Allemaal veranderingen. Het televisiesignaal is veranderd, kan ik vanavond mooi even mijn Digitenne ontvanger uitproberen. Hier op de kop getikt, in de herfstvakantie. Als het een beetje werkt kan ik het ding installeren op de boot. Met de oude antenne was het altijd erg behelpen, die sloop ik er met plezier af. We kunnen straks alleen tv kijken als we aan de walstroom liggen. We keken toch al weinig, op de boot zijn we altijd met heel andere dingen bezig. Maar soms is het wel fijn, even gestrekt voor de buis. Misschien bestel ik ook wel een omvormer.

En dan de nieuwe dienstregeling natuurlijk. Na 22 jaar (! Wat klinkt dat erg, het voelt niet als 22 jaar) met tijden als .22 en .47 geleefd te hebben, is het nu ineens .03 en .33. Ik zat vanmorgen dus al veel te vroeg klaar. Gek dat je toch automatisch ongeveer op de oude tijd uitkomt, ondanks dat je weet dat je 11 minuten extra hebt. Zit je op de bank te wachten tot je weg 'mag'.

zondag 10 december 2006

Harlingen

Het was prachtig weer. Echt een dag om de hond even op de zeedijk bij Harlingen uit te laten. Ik zag daar allemaal mooie dingen.
UrkersMooi, maar niet netjes.

zaterdag 9 december 2006

Afgezaagd

Ik was net bij de Gamma. Voor mijn klusproject had ik wat spullen nodig. Ik moet nog één tegenslag overwinnen, ik heet tenslotte niet Thomas, en dan is het bijna klaar. Misschien vandaag wel!

Bij de Gamma zag ik een man met twee leuke kindjes op zijn dieplader. "O, waar kun je díe kopen?", vroeg ik. Zijn antwoord was minder afgezaagd dan mijn vraag. "Die kun je niet kopen, die moet je máken!", zei hij.

Ik moet twee steunbalkjes vervangen die te ver naar voren staan, waardoor mijn schuifdeurtjes er niet langs kunnen. Uit de hand zaag ik grofweg twee stukken af om ter plaatse nauwkeurig streepjes te kunnen zetten, zodat het straks mooi op maat is. Laat nu één van de twee al meteen precies passen! Voor mij, die altijd drie keer moet meten en controleren en het dan nog fout doet, een verbijsterende ervaring. Maar eigenlijk had ik te kort gezaagd voor wat mijn bedoeling was. Bijna klaar! Alleen nog planken er in en iets op de vloer voor de deurtjes.

Update: Inmiddels staan er allemaal mooie kerstspulletjes op.

donderdag 7 december 2006

Varen in het donker

Toen ik gistermiddag om drie uur de deur van mijn werk achter me dichttrok, was dat met de bedoeling om vóór het donker de boot weer in het schiphuis te hebben. Die was voor de winterbeurt bij de werf. Maar eerst nog even met de trein natuurlijk. Alles verliep voorspoedig, totdat we al snel voor de spoorbrug over het van Harinxmakanaal tot stilstand kwamen. Na vijf minuten klonk het bericht: "Dames en heren, de spoorbrug is defect, we gaan weer terug naar het station". Dit heb ik in geen twintig jaar meegemaakt! Op het station aangekomen werden we uit de trein 'gestuurd' en vervolgens een tijdje aan ons lot overgelaten.

Op zo'n moment ben je er niet meer de baas over waar je lijf heengaat. Je geest doet van alles; varen, naar de sportschool gaan, dit stukje schrijven, maar het heeft verder weinig zin. Je moet op de vervangende bus wachten en maar zien hoe je thuis komt. Eindelijk slaag je er bij de derde bus in binnen te komen. Vele voordringers lekker te slim afgeweest. De laatste instapper weet te vertellen dat de brug inmiddels gemaakt is. Maar we gaan er níet uit, want dat is sneu voor de buschauffeur, die met andere dingen bezig was dan een bus besturen. Zo laat hij ons fijntjes weten. In de file op de rondweg om Leeuwarden zien we 'onze' trein volgeladen voorbijkomen en in de verte verdwijnen. Gelaten zie ik het donker worden.

Uiteindelijk was ik om half zes op het station in Sneek. En ik heb tóch de boot omgevaren en ben niet naar de sportschool gegaan. Ik probeer het meestal te vermijden, varen in het donker, toch was het heel leuk. Misschien ga ik het vaker doen, ik werd er namelijk heel gelukkig van.

woensdag 6 december 2006

SMS

Drie gezellig kletsende meisjes schuiven bij me aan in de trein. Ze kennen elkaar kennelijk van school, het gesprek gaat daarover. Tot zover niets aan de hand, dit maak ik dagelijks mee. Maar na een minuut of vijf komen de mobieltjes tevoorschijn. Behendig worden de apparaatjes opengeklapt. Het gesprek verstomt, de rest van de rit wordt er geen woord meer gesproken, enkel nog druk ge-sms't. Naar ik aanneem met elkaar...

maandag 4 december 2006

Leesverwarring (2)

"Single women may face higher risk of marriage"
"Ja, duh", dacht ik. Maar toen zag ik wat er echt stond:
"Single women may face higher risk of miscarriage"

Boten opruimen

Gisteravond dan eindelijk de lang uitgestelde opruimactie uitgevoerd. De zeilboot van mijn dochter stond sinds vorige week nog steeds op de oprit en moest nodig weer naar binnen.

Maar eerst had ik de takel in het schiphuis nodig om de buitenboordmotor van de rubberboot te hijsen. Daarna de zeilboot plus dochter opgehaald, want alléén is het geen doen. "Tagelus" naar buiten, rubberboot naar buiten, Flits te water, Flits naar binnen en omhoogtakelen, "Tagelus" weer naar binnen, 'rub' naar binnen.

De 'rub' moet ik nog in de davits hangen, maar eerst schoonmaken. Dat doe ik dan later wel weer, nadat de "Tagelus" aanstaande woensdag z'n (of is het 'haar') winterbeurt heeft gehad.

Al met al was het twee uurtjes werk. Samen met m'n dochter van dertien, voor wie veel dingen al gauw te lang duren. En in het maanlicht, terwijl het toen we klaar waren nog maar half acht was.

Vannacht stormde het, ik schrok wakker en moest meteen aan de Flits denken, die nog buiten stond. "Oh nee, die is al weer binnen", dacht ik. Ik draaide me weer lekker om.

zondag 3 december 2006

Maanlicht

Maanlicht, het mooiste licht dat er is. Het koele, witte. Maar het bevat géén kleur, raadselachtig. Alles wordt daardoor zwart-wit buiten en krijgt een sprookjesachtige kwaliteit. Ik heb vaak geprobeerd de prachtige beelden zoals ik ze dan zie gefotografeerd te krijgen. Maar het lukt niet. Zoals mijn oog de dingen dan ziet kan ik ze niet vastleggen.

Update: waarom kan hij het nou wel?

zaterdag 2 december 2006

Het zwarte kistje (2)

Vandaag (uit gemakzucht, ik geef het toe) even iets uit mijn zwarte kistje.
Vanwege Sinterklaas heb ik voor jullie mooi plaatje uitgekozen: een kaartje ter nagedachtenis aan de Eerste Heilige Communie van mijn overgrootvader. Hij schreef "Comunie" en "Appril", en dat maakt het extra leuk.

vrijdag 1 december 2006

Afscheid

Collega A nam gister afscheid via een ingetogen, maar ietwat emotionele, e-mail. Hij was nooit zo van praten, meer het stille type. Met meer gevoel dan we hadden verwacht. Zijn pensionering viert hij binnenkort in kleine kring.

Collega B deed vandaag hetzelfde. Gewoon schaamteloos wat regeltjes gesloopt uit de gekopieerde mail van collega A, beetje aangepast en hup, de organisatie in. En naar drie keer zoveel mensen. Zijn afscheid viert hij in grootse stijl. Iedereen komt.

Voor A ben ik niet uitgenodigd, voor B uiteraard wel.
Ik wou nu dat het andersom was geweest.

Opgeschroeft *

Hihi, door mij op attent gemaakt, zelf hebben ze er wat leuks van gemaakt. (GHJ, dat ben ik, vergeten er Gerhard onder te zetten...)