Schilderen en lakken

"Het is geen schilderwedstrijd voor vaders", roep ik altijd stoer als er weer eens een Flits (jeugdzeilbootje, hout, tweepersoons) opduikt die strak in de lak (epoxy, nog beter) zit en ge-airbrushed of bestickerd is. Sinds mijn dochter met haar Flits wedstrijden zeilt, nu voor het derde jaar, was er niet veel aan het bootje gebeurd, dus werd het hoog tijd om er weer eens de kwast en roller op te zetten. "Eén goede laklaag moet voldoende zijn", dacht ik nog toen ik er aan begon. Dat was de gemakzuchtige ik.

Maar de perfectionist die daarna komt opduiken was toch niet tevreden met het resultaat. Dus opschuren en dan even goed doen, nam ik me voor. Helaas. Ik deed het zondagmiddag buiten, tussen de moeders door, en nadat ik -redelijk tevreden- klaar was kwam er plotseling een soort van mini-regenbuitje overheen. Met één klein drupje water per 5 vierkante cm ongeveer.

Ik hoopte, tegen beter weten in, dat het wel goed zou komen. Nee dus, het leek wel een maanlandschap. Maandagavond maar weer opschuren dus. Ach, hoe meer laagjes hoe beter het is. Gisteravond in de garage voor de derde keer het dek gelakt en nu lijkt het dan toch redelijk geslaagd. Er moeten nog wat kleine details, maar die moeten wachten tot volgende week.
Ik geef mezelf alvast een 8.

Intussen deed ik ook het vrijboord. Dit moest weer mooi geel. Hier kon ik me inhouden en heb het slechts twee keer gedaan. Maar wel met mooi resultaat, vind ik. De originele gele kleur was niet meer verkrijgbaar. Na overleg met mijn dochter bleek een andere kleur niet bespreekbaar, ;-) dus hebben we een mooi geel laten mengen. Voordeel was dat we de sticker met de naam van het bootje konden laten zitten. (Vervangen is duur!) Wel moest ik eromheen afplakken en blijf je in de buurt de oude kleur geel zien. Daar is dus iets verschil, maar dat vond de opdrachtgeefster niet erg.