de Indiërs (2)

Ik schreef al eerder over ze, de Indiërs die ons technische werk gaan uitvoeren. In India staat ergens een groot pand waar het meeste werk gebeurt, maar ook bij ons stappen er nu een heel stel rond om in te werken. Hoeveel precies, dat weet ik niet. Maar het zijn er toch al gauw een stuk of twintig. Met de één heb je wat meer contact dan met de ander. Wij hebben het meeste contact met U (v), die samen met T (ook v) in een pandje in Leeuwarden woont.

Nu het meeste ijs wel gebroken is ontstaat er een soort van wederzijdse nieuwsgierigheid, het worden echte collega's. Welke talen spreek je, hoe ziet dat er dan uit op schrift (grappig!). Hoe doen we dingen hier en bij jullie. Wat is dat met dat rode stipje, of soms een glittertje en hoeveel van die mooie kleedjes (de vrouwen dan) heb je wel niet meegenomen? En elkaars woordjes wat leren. Maar de voertaal blijft natuurlijk Engels.

In het weekend vervelen ze zich soms wel. Dan gaan ze winkelen en op zondag gaan ze met het openbaar vervoer op pad, U en T waren laatst naar Walibi geweest. In Leeuwarden zelf is op zondag niet zo veel te doen, dan kan je er wel een kanon op straat afschieten. Dat vond ik allemaal wel wat sneu voor ze.

Daarom gaan we volgende week op een mooie middag met z'n zessen, U en T, drie nl-collega's en ik, vroeg weg. We gooien het 'loket' dicht en gaan een eindje varen met mijn boot. Even wat over het Sneekermeer, via een mooi vaartje langs Broek en dan na afloop misschien even wat eten in 'het meer van Lenten'. U en T waren helemaal opgetogen van dit plan. De opstappers regelen de hapjes en drankjes voor onderweg, U had al allemaal ideetjes. Dat wordt vast een fijne middag.