Gereserveerd

Komend weekend zijn er de Openingswedstrijden van de KWS op het Sneekermeer. Volgende week nog zeilen in Grou en dan hebben we een paar weekenden zeilrust. Waarna dan weer de Kleine Sneekweek en het Pinksterevenement opdoemen. Maar daarover later meer. De Openingswedstrijden zijn altijd redelijk druk. Vanwege de toegankelijkheid voor Maria liggen we altijd op een specifiek plekje aan het Starteiland, maar je kunt er niet reserveren. De meeste ouders/zeilers die er komen kennen ons inmiddels en houden het plekje vrij, maar er hoeft er maar één te zijn die er gaat liggen en we hebben een probleem(pje).

Voorheen gingen we dan steeds de boot er op woensdag al heenvaren, maar eigenlijk is dit te gek voor woorden. Bovendien is het lastig voor de logistiek van de boodschappen en kleding. Vorig jaar voor de Sneekweek (nog veel drukker) mochten we van de havenmeester een bordje plaatsen dat de plek was gereserveerd, omdat we onmogelijk al ruim een week vantevoren aanwezig konden zijn.

Dit heeft boven verwachting goed gewerkt, de havenmeester hoefde niet eens in te grijpen. Het ging zelfs zó goed -we kregen naderhand alleen positieve reacties-, dat we het bordje nu wat vaker mogen plaatsen. De havenmeester heeft ook nog voor een stevig paaltje gezorgd. Nu maar hopen dat zijn baas niet ineens van gedachten verandert. Wat dat betreft is het beleid daar wat wiebelig.

Ik ben er eigenlijk geen voorstander van, van het creëren van een voorkeursbehandeling. En ik wil het niet altijd uit hoeven leggen, want je hebt er ook wel eens gezeur over. Maria moet altijd lachen hoe ik dan reageer, tegen wie er eigenlijk niets mee te maken heeft. Gewoon op tijd zijn, net als ieder ander, dat doe ik liever. Maar het geeft toch altijd wat stress, want wij moeten iets eerder op tijd zijn dan de anderen.

Maar vooruit, iedereen vindt het blijkbaar prima, dus heb ik maandagmiddag, na het ontstoppen, de boot uit het schiphuis gehaald en ben naar het Starteiland gevaren om een keurig 'gereserveerd' bordje te plaatsen. Het was er verlaten en warm. Een uitstekend moment om na het spijkeren even rustig in de zon aan boord een koud biertje te drinken. En te genieten van de stilte en de rust. Moe van al dit zware werk ben ik daarna weer naar huis gevaren (het laatste stukje gefietst natuurlijk), waar bleek dat de dames het een goed idee hadden gevonden om pizza's te halen. Het was zomaar weer een perfecte middag.