Credo
Uit het één volgt weer het ander. Gister kwam het Requiem aan bod, nu dan even iets uit de gewone mis. Eén van de vaste vijf vaste gebeden uit de katholieke mis is het Credo, de geloofsbelijdenis. Deze komt in het Requiem normaal niet voor. Alle grote componisten schreven missen, dus ook mijn favoriete componist, Mozart.
Van Mozart vind ik het eerste deel van het Credo (de sample is een beetje slordig, maar ik kon niks beters vinden) uit zijn onvoltooide hoogmis in C-mineur (KV427) één van de mooiste muziekstukken die ik ken. Maar er zijn er natuurlijk veel meer, en langere. Van dit Credo heeft Mozart alleen het eerste en tevens mooiste gedeelte zelf geschreven. Het is bedoeld als dank voor zijn huwelijk met Constanze Weber, en dat is te horen. Hij jubelt het uit! Ik krijg er elke keer kippenvel van.
In 'A Very British Coup', een prachtige, helaas ondergewaardeerde, miniserie uit 1988 (ook in Nederland uitgezonden), dient dit Credo als openingsmuziek van elke aflevering. En alhoewel ook contrasterend met de inhoud van de serie (De socialistische partij van Engeland gaat een verbond aan met de Sovjet-Unie, in a nutshell), past het hier ontzettend goed. Door het geloof van de Prime Minister in het socialistische systeem. En er wordt niet bij gezongen maar gefloten, door een wandelende PM. Daardoor verdwijnt de tekst en de directe betekenis, maar blijft de verwijzing naar het Credo bestaan. 
Heel mooi gedaan en verder vanzelfsprekend ook een prima verhaal. Mocht je nog eens in de gelegenheid komen, dan is het beslist een aanrader, hoewel inmiddels flink gedateerd. En laat het mij dan even weten, want er is helaas niks meer van te krijgen :(
En Mozart is altijd een goede keuze!
2 opvarenden:
Mozart is altijd goed, alles van hem! Heb je de Da Ponte trilogie op zondagmiddagen (vanuit het Muziektheater) ook gevolgd? Moderne enscenering, maar toch niet storend.
Trouwens, neem je een loopje met de tijd? ;-)
We hebben wat 'terloops' gekeken en geluisterd, er spelen zich thuis overdag natuurlijk ook allerlei andere zaken af. Waar ik me wel aan stoorde was de stevige kritiek in de pauzes. Op zich niet erg, maar doe dat een dag later of zo. Dan kun je als leek gewoon genieten en het er later er wel of niet mee eens zijn. En ik vind het niet respectvol richting uitvoerenden.
Hihi, béétje tijdreizen maar hoor. Doet de krant ook, die wacht ook niet tot 0:00 u om te beginnen met drukken. Ik heb er vandaag verder geen tijd voor, dan doe ik het wel eens zo.
Een reactie posten