Coming out
Geen stokjesgedoe, maar gewoon vertellen over iets dat bijna niemand weet. Niet omdat je je ervoor schaamt, maar omdat normaal gesproken niemand het merkt of er last van heeft. De één heeft een kort lontje, de ander heeft geen richtingsgevoel. Ik dus.
Dit manifesteerde zich rond mijn twintigste, toen wij nog wel eens op fietsvakantie gingen. We hadden een tandem (hebben we trouwens nog) met mij aan het stuur. Na enkele keren mijn eigen gevoel gevolgd te hebben in plaats van dat van Maria, was de les snel geleerd. Het had vele kilometers fietsen gescheeld. Sindsdien doe ik braaf wat ze zegt, zelfs als dat strijdig is met mijn eigen stellige overtuiging over de te nemen richting.
Ik denk dat wegen mij te weinig interesseren. De routes over water kan ik daarentegen wél goed onthouden. Over de weg kom ik eigenlijk altijd en overal voor het eerst. En als ik alleen rijd neem ik ook altijd steeds dezelfde foute beslissingen. Ik praat dan zo tegen mezelf (niet hardop natuurlijk): "Ah, hier ging ik volgens mij vorige keer rechtsaf...". En even later: "Oh ja, en hier kwam ik er vorige keer achter dat dat fout was...".
Vanmiddag moet ik naar Hattem, voor een bedrijfsuitje. Ik ben er laatst nog langsgereden, maar ik heb geen flauw idee meer. Eerst maar eens naar Zwolle, zien we dan verder. Maar over het water, via de IJssel, kan ik het zó voor je uittekenen.
Als er aan iemand een TomTom besteed is, ben ik het wel. Alleen zit ik er te weinig voor op de weg. Maar wie weet, als we er eens wat geld voor over hebben...
8 opvarenden:
Da 's toch 'n typische vrouwenkwaal Gerhard ?
Ik ben daarentegen gék op kaarten en atlassen. Van kinds af aan al. Je kunt mij geen groter plezier doen als met een gedetaileerde topografische kaart ! Of een zeekaart natuurlijk... Nee, mijn vrouw heeft een TomTom, voor haar werk. En aan haar is 'ie inderdaad goed besteed.
Goh....ik kan niet ontkennen dat ik heb geen last van zo'n vrouwenkwaal...Zelfs met tomtom rij ik nog verkeerd. Mijn oplossing is gewoon een uurtje eerder van huis weggaan.
Ach zo zie je nog eens iets van ons land. De omgeving van Hattem is best mooi, trek er lekker een uurtje extra voor uit!
Maar ja, wilde je naar Hattem varen, had je vanmorgen om half zes moeten vertrekken denk ik. Of is dat een zwaar overdreven schatting. (Ach, luister maar naar Maria.)
Het lijkt of ik mezelf hoor praten via jouw log :-) Ik kom ook overal voor het eerst, onthou ook nooit wat, en verdwaal overal en nergens. Mijn talent om de verkeerde weg te kiezen is legendarisch. Ik word altijd uitgelachen door mijn kinderen, die het natuurlijk wél meteen doorhebben! TomTom heb ik ook niet, stom eigenlijk. Het zou een hoop ellende besparen...
Daar heb ik gelukkig geen last van...
@Allemaal: Wat een boel leuke reacties! Ik weet niet of het een vrouwenkwaal is, ik heb het in ieder geval niet van mijn vader. Die wist alles.
We zaten vlak bij de IJssel (je schatting is aan de erg krappe kant Marius), die trok aan mij als was ik verliefd. Misschien ben ik dat ook wel op die rivier. Ik had het advies van aargh moeten opvolgen. Uit mezelf, maar ik verviel in een oude fout van mij realiseer ik me nu. Nou ja, volgende keer beter. Het was in ieder geval een leuke middag!
Ghahahahaha owwww, herkenbaar. Vooral dat hardnekkig dezelfde fouten maken als de keer ervoor, en er dan inderdaad achterkomen dat je dat de vorige keer ook al deed. :P
Grappig, inderdaad zijn het meestal de vrouwen die hier slecht in zijn. Goed te horen dat er ook mannelijke exemplaren rondlopen die steeds de verkeerde wegen inslaan. :D Over water gaat het je dan weer goed af, opmerkelijk eigenlijk.
Een reactie posten