Een frisse blik

Het is wel eens goed om door de ogen van een ‘vreemdeling’, of ze nu uit India komt of van elders, naar je eigen land en woonomgeving te kijken. Gister hadden we een boottochtje in onze boot met 3 nl-collega’s en onze Indiase colega U. T, een vriendin van haar kon niet mee wegens drukke werkzaamheden. Zolang als je deze dames alleen op kantoor treft is er niets aan de hand, want het werk is wat we gemeenschappelijk hebben. We weten met elkaar waar we het over hebben.

Maar ga je met elkaar naar buiten, dan kom je er ineens achter hoe groot de verschillen zijn. Niet zozeer in cultuur, daar hebben we in ieder geval weinig van gemerkt, maar vooral in dingen die je ziet op straat of op het water. U. stelde veel vragen. Hoe lang het nog zou duren voordat in India het verkeer net zo ordelijk verloopt als hier. Of het wettelijk bepaald is dat er zoveel huizen op elkaar moeten lijken. We voeren over het aquaduct bij Sneek, waar de auto’s onder het water doorgaan. Dit was natuurlijk helemaal geweldig.

Op het Sneekermeer waren zeilboten. En toen kwamen we erachter dat U. nog nooit een zeilboot had gezien en het concept ervan ook niet kende. We hebben het haar uitgelegd. Ze kon zich niet voorstellen dat je je anders dan roeiend of met een motor over het water kon voortbewegen. We hebben allemaal een geweldige dag gehad en U. ging naar huis met een fototoestel vol 'vreemde' foto’s -leuk geworden trouwens- die ongetwijfeld inmiddels ergens in India met grote verbazing zijn bekeken.