Ludwig Van

Terwijl ik aan het klussen was, bemerkte ik ineens dat ik alleen thuis was. De dames hadden het pand verlaten om boodschappen te gaan doen. Het was een goed moment om even een rustpauze te nemen. Wegens mijn klus was een doos met oude CD's boven water gekomen en al neuzend daarin trof ik onder andere de 9e Symphonie van Ludwig van Beethoven aan. Die heb ik maar weer eens in de CD-speler gedaan.

Bij het laatste deel (wegens tijdsdruk heb ik e.e.a. over moeten slaan) moet ik altijd denken aan 'A Clockwork Orange', van Stanley Kubrick. Die heb ik als jochie in de bioscoop gezien. Een geweldige film, met daarin een belangrijke rol voor de muziek van 'Ludwig Van'. Maar dan bewerkt voor synthesizer door Walter Carlos.

Over hem heb ik medio jaren '70 nog eens een spreekbeurt gehouden op de MAVO, ik kreeg een 9. Dat kwam door de vergelijking van zijn bewerkingen met de oorspronkelijke stukken van o.a. Bach en Rossini. Was een heel gedoe, met cassettebandjes en uit de bieb geleende klassieke muziek. Heb nog wel ergens die LP's van hem liggen. Eigenlijk kun je wel zeggen dat ik vanaf toen de oorspronkelijke muziek beter ben gaan waarderen.

Walter Carlos heette later ineens Wendy Carlos. Toen begreep ik daar niks van, eigenlijk was ik wel prettig naïef als puber ;-) Inmiddels weet ik hoe het zat, en dat bracht mijn gedachtentreintje op Kelly. Van daar af kon dat treintje alleen maar bergafwaarts gaan, het werd hoog tijd om weer wat te gaan doen.

Toen mijn dochter even later thuis kwam werd het slot bruut afgestopt: "Wat een rotherrie heb je op staan!" Arme Ludwig Van.