Inductieplaat
Gister had ik de hele dag het huis voor mezelf, de dames waren naar een zitvolleybaltoernooi in Apeldoorn. Het was een goed moment om eens naar onze inductieplaat te kijken. Gevaarlijk, want ter verbetering aan oude apparatuur gaan prutsen heeft meestal een averechts effect.
Ooit is er een pan op het bedieningspaneeltje gevallen waardoor het kunststof kapot is gegaan. Tegenwoordig zijn de constructies slimmer. Nadien hebben we steeds problemen met het ding, zeker als er eens iets is overgekookt, zoals vorige week. De printplaatjes met de microswitches voor het bedieningspaneel zitten natuurlijk direct onder dit paneel, waardoor overkooksel via de scheurtjes direct op de printjes terecht komt. De werking van het apparaat verbetert hier niet van! Mijn plan was om de twee printjes (één voor elke kant) te vervangen en dan ook het paneeltje zelf meteen maar mee te pakken.
Ik nam een printplaatje en het paneeltje mee naar het TDC (Technisch Doe-het-zelf Centrum) in Leeuwarden om daar te proberen nieuw materiaal te bestellen. Nou, bestellen kon wel, maar toen de prijzen tevoorschijn kwamen, kwam aan dat plan snel een eind. € 300,- per printplaatje en € 250,- voor het paneel, een stuk plastic. Dat ging dus niet gebeuren. Daar koop je een hele nieuwe kookplaat voor en dan houd je ook nog geld over. Printplaatje 1 heb ik gedroogd, printplaatje 2 schoongemaakt en het paneel gelijmd. Zo moest het wel weer kunnen. En inderdaad. Print 1 deed het weer perfect, maar toen ik print 2 probeerde kwam er alleen een grote vonk ergens onder de kookplaat vandaan. Waarom, het is me een raadsel.
Dus. Nu hebben we nog maar twee kookpitten, links. Misschien hoef ik alleen een geschroeid uitziend onderdeel van een grote printplaat te vervangen. Maar ik heb er geen zin meer in. Modules vervangen dat gaat nog. Maar voor solderen met duister eindresultaat moet je niet bij mij wezen. Tijd om eens naar een nieuwe inductieplaat om te zien. We zijn nou toch bezig.
9 opvarenden:
Je weet toch dat de meeste ongelukken thuis gebeuren...
Je bent in elk geval leuk bezig geweest :-) Helaas was het eindresultaat minder, maar dat mag de pret niet deren ;-)
tijd voor 'n nieuw(e) label ( categorie ) op je blog ? :
'huishoudleed'
Ik herinner me nog hoe je (aanvankelijk met tegenzin en moeizaam) onder de vloer kroop, maar met succes. Dit is een toch zeer te waarderen poging om een zeker huishoudleed te verlichten.
Typisch geval van reddeloos verloren. De plaat, niet jij. :)
ach, op twee pitten lukt het toch wel...
Ik moet toegeven dat ik niet echt handig ben met dit soort apparaten, dus het is al bijzonder dat jij er zelf aan durft te beginnen. Zijn die printplaatjes zo duur, ongelooflijk zeg... dus toch opzoek naar een nieuwe inductieplaat want op 2 pitten kun je niet koken! ;-)
Koken op 2 pitten
Een bijkomend probleem waar kleine(re) huishoudens geconfronteerd kunnen worden is de aanwezigheid van slechts 2 pitten. De normale formatie aardappels-groente-vlees veronderstelt tenslotte dat u drie pannen tegelijk op het vuur kunt hebben staan.
Echt te ondervangen is dat niet. Maar met de meesta pasta-gerechten zult u aan één pit voor de pasta en eentje voor de saus uit de voeten kunnen. Idem voor nasi(achtigs): een voor de rijst en een voor de groente. Bij een aantal 3-pitten-situaties zult u merken dat twee pitten voor het zwaardere werk gebruikt worden, en de derde als sudderpit fungeert. Als dat sudderen zover gaat dat het eigenlijk meer een kwestie van warmhouden is, zoudt u de klassieke hooikist kunnen gebruiken. Laat dan het hooi maar zitten en gebruik een slaapzak of dekbed. Als u de pan eerst in een krant wikkelt en daar het dekbed overheen legt zal hij geruime tijd heet blijven. U kunt dit ook gebruiken om rijst gaar te laten worden: de klassieke Rijst in de Slaapzak van het primitievere kamperen. Het zal iets langer duren, en qua perfecte droogheid zult wat moeten experimenteren, maar het lukt wel.
En verder zult u in een aantal situaties kunnen volstaan met een rouleersysteem. Met name bij opwarm-situaties werkt dat redelijk: gerecht in pan A is heet, van het vuur af, dan pan B opstoken, als dat heet is pan A weer opwarmen, daarna eventueel pan B nog even. (Is bij rijsttafels vrijwel onvermijdelijk, daar zit je eigenlijk steeds met veel meer pannen dan pitten.) In totaal is er dan wel wat meer tijd mee gemoeid, maar het werkt wel.
Maar dat laat onverlet dat u te maken zult blijven houden met beperkingen die invloed hebben op uw menukeuze. Maar met wat creativiteit zou u toch een aardig lijstje moeten kunnen maken met wat u nog wel kunt maken.
bron: http://home.12move.nl/sh365555/kookboek_voorjezelf.html
@V@nM@n: Ja, maar toch alleen met trappetjes enzo? ;-)
@Goentah: Het was wel even leuke bezigheidstherapie...
@Anders: Wie weet!
@Marius: En dit kon fijn aan de keukentafel!
@Wenz: De laatste uren van die plaat zijn ingegaan.
@Chantal: Het gaat.
@bl@nkie: Het wil wel maar het is echt te weinig. Bovendien kun je ze niet allebei volle kracht gebruiken, dus ook het aan de kook brengen vergt planning.
@Anders: Fijn dat je meedenkt! En we hebben ook altijd de magnetron/heteluchtoven nog om spullen warm te maken of houden.
@Allemaal: Fijn dat jullie zo meeleven, maar morgen krijgen we een nieuwe, besteld via het internet! We hebben het wel gehad met het oude ding, ik laat weten hoe het afloopt.
Een reactie posten