De veerman
Als het seizoen is afgelopen, zo na 1 oktober, is het erg lastig om het PM kanaal overgezet te worden naar het Starteiland. Het pontje vaart dan nauwelijks meer en dat is erg vervelend als er nog een training voor enkele jeugdklassen op het Sneekermeer is. Zo kwam het dat ik op zondagochtend om half tien in een heerlijk oktoberzonnetje in een grote rubberboot van de Flitsclub op het kanaal voer om mensen over te zetten.
In afwachting van nieuwe klandizie dreef ik langzaam langs de wal, waar ik binnen praatafstand van een man op een scootmobiel kwam. “Waar zijn alle vissers!” vroeg hij mij, ietwat bozig. Net of het míjn schuld was dat er even niemand in zicht was, de hele tijd had ik om ze heen moeten varen in hun kleine bootjes. Misschien had ik ze daardoor weggejaagd. Maar waarschijnlijk hadden ze hem zien aankomen en zich uit de voeten gemaakt, ik kreeg de indruk dat hij er erg vaak komt kijken. Op mijn antwoord dat ik het niet wist vroeg hij vervolgens: “Mag ik u vragen wat u daar doet?” Ik legde hem uit dat ik wachtte op mensen die overgezet wilden worden. “Oh!” zei hij, een beetje teleurgesteld en boos. En reed zonder nog iets te zeggen weer weg.
Misschien vond hij dat ik had moeten vissen. Maar ik ving geen vissen, maar mensen en liet ze aan de overkant weer los. Het leukste waren de jonkies van een jaar of zeven die met verwachtingsvolle en blije gezichtjes en grote tassen met zeilkleding op weg waren naar hun 'grote' stuurman (of -vrouw) voor hun eerste ervaringen aan de fok. Wie weet wat voor zeilers het zelf over nog eens zeven jaar zullen zijn! En omdat het het hele weekend zulk geweldig weer was, zien ze allemaal een hele winter uit naar het begin van het volgende zeilseizoen. En wij ook!
Op zoek naar een mooi plaatje van een veerman, vind ik voornamelijk 'lugubere' afbeeldingen! Dit was de mooiste: ''Acheron's ferryman'' van Vassilis Tagoudis.
4 opvarenden:
Ja, zo zie jij een nieuwe generatie zeilers geboren worden. Juist in het begin, je zou zeggen bij 'de conceptie', moeten ze geraakt worden door de mooiste kant ervan, precies zoals dit weekend.
Wat een mooi geschreven verhaal Gerhard! En geen slechte job, veerman :)
@Marius: Het is elk jaar een genot. Ik vrees de dag dat we er geen deel meer van uitmaken omdat Hella te oud is geworden.
@Jowi: Dank je wel! Ik begin het schrijven van deze blogjes steeds leuker te vinden!
Zo heeft de veerman zo te zien geen goede naam... Ondanks alle goede voornemens
Een reactie posten