Ik schreef een boek
Ineens had ik inspiratie, een idee, een droom. Ik begon met het maken van het geraamte. Een briljant doolhof, wiskundig bijna. Van een perfecte schoonheid. Met een hoofdplot, subplots, doodlopende wegen, dwaalsporen en diepe lagen.
Daarna begon ik het te bevolken met personages. Mooi uitgewerkte karakters, hun tekortkomingen en mooie eigenschappen goed gedoseerd aan de lezer aangeboden. Met lelijke mannenkoppen en mooie lieve vrouwen, zoals ik ze om mezelf heen had verzameld. En een beetje gepaste, maar toch spannende seks.
Daarna de gesprekken, briljante zinnen, nog meer interacties. En mooie aankledingen, beschrijvingen van kathedralen en weet ik veel wat. Mijn belezenheid en levenservaring lag er voor iedereen duidelijk in weggeschreven. De spanningsboog mooi opgebouwd, de climax op het juiste moment en daarna de lezer zacht laten landen. Maar wel met stof tot nadenken, dat het hem nog dagen bezighield.
Het werd een briljant boek, een dik boek, zoiets was er nog niet. Het was mooi geschreven, zonder fouten. Geen losse eindjes, daar houd ik niet van. Het was als mooie programma-code, zoals ik het vroeger bij VOLMAC leerde. Ik zag schoonheid in de perfectie. Het zou in vele talen vertaald worden, zoals Cobol en Fortran. Mensen zouden voor de winkels overnachten. Boetes voor wie te vroeg verkocht, het was mij een raadsel waar dat voor nodig was. Men zou mij als president willen.
Ik ging ermee naar een uitgever. Die vond het niks, want het was niet vernieuwend, voorspelbaar zelfs. Maar ik mocht wel teksten komen corrigeren.
Gelukkig schrok ik wakker.
De labyrintische bibliotheek in "The name of the Rose" van Umberto Eco. Ik vond het hier toepasselijk.
13 opvarenden:
Wij kregen vandaag
de nieuwe Gouden Gids.
maar dit terzijde...
Als je het nu vermengt met de avonturen van Catherine, dan wordt het wat wulpser, schalkser en wie weet verkoopt dat wel. 'Catherine, in de naam van haar Roos ....' ofzoiets. Naaah, flauw.
Wat schrijf je toch mooi, Gerhard. Waar heb je dat geleerd? (niet blozen, maar dit is een compliment!)
Ach, als ik een baan kreeg aangeboden als corrector zou ik hem aannemen. Maar dat zegt vooral iets over mijn wanhopige situatie ;-)
Je was even in de waan van de roos, leuke droom toch.
@..: En als je dit stukje leest op resolutie 1024*768, dan zie je de wiskundige schoonheid ervan, ook met priemgetallen en zo... ;-)
@Anders: Ja, op de eilanden komt alles wat later... ;-) Dat scheve bekje van jou doet het hier niet goed, dus ik doe maar de gewone...
@Ilse: Oh, Catherine is zo leuk, ik voel me daar een soort Cyrano! Maar dan zonder de neus. Ik ga wel ietsje rustiger doen, want het kost zoveel energie...
En dank je! Nergens geleerd...
@aargh: Hihi, het was eigenlijk een dagdroom! :-O
Je hebt het helemaal in je. Misschien moet je deze droom even in de ijskast zetten, en hem er na je pensioen weer uit halen ;-)
een dagdroom dus, lees ik net. en dan met zo'n eind ? of heb je dat eraan gebreid voor je op log ; P
dagdromen zijn er (ook) om te verwezenlijken.
(van je plaatje kan ik weinig soep maken. maar dat terzijde.)
Zulke dromen heb ik ook wel eens :-) Best leuk toch..!?
Ik ben begonnen met machinetaal.... Gelukkig droomde ik toen nog niet.
Mooie droom, maar wat een belachelijk einde zeg.. ( ;
@Goentah: Maar soms moeten dromen ook maar dromen blijven...
@Inge: Ik wou 'ns wat fictie-achtig proberen. De naam van de roos is een heel mooi boek, maar er is ook een film van. (Maar die kan niet tegen het boek op, zoals gewoonlijk)
@RedStar: Heel leuk zelfs!
@Me!: Ik heb nog een beetje Z80 gedaan.
@Mir: Ja, flauw hè? ;-)
Verdomd, VOLMAC; daar heeft mijn broer ook nog gewerkt.
@Laurent: Ik hoop niet dat hij zo'n nare coach was! ;-)
Vraag hem er eens naar...
Nou, dit had wel als verhaal mogen uitkomen hoor :)
Een reactie posten