Repareren maar weer...
"Ik wil geen andere Flits hoor!", zei mijn dochter meteen. Tijdens de training in de herfstvakantie is er duidelijk iets misgegaan met haar zeilbootje. Zo'n mast drukt nogal op de kielbalk en als het voorste spantje, dat voor extra ondersteuning moet zorgen, het ook niet meer houdt, dan heb je de poppen aan het dansen. Tijdens de laatste dag van de trainingweek in Balk liep haar bootje dan ook steeds vol. Het was een domper op een fantastische week voor haar.
Afgelopen maandag bracht ik haar Flits dan ook maar weer eens naar ons vertrouwde adres. 'Madam Mikmak' noemt hij het bootje altijd en vraagt steevast naar het geluksdubbeltje. Nadere inspectie leerde dat zowel het spant als de kielbalk waren gescheurd. Het materiaal wordt tegenwoordig dan ook veel meer onder spanning gezet dan oorspronkelijk de bedoeling was. Maar goed, scheuren of knappen is beter dan buigen. Buigen betekent slapte, verrotting. Ook een regelmatig gehoorde kwaal, voor de ruim veertig jaar oude houten bootjes.
En nee, het kan niet uit. Er is eigenlijk niets aan het bootje dat deze uitgaven rechtvaardigt. Het komt ook niet naar ons terug, is een desinvestering. Behalve dan dat we investeren in de liefde voor haar gekoesterde bootje, in zuinig zijn op je spullen, in een waardevolle vaardigheid. In plezier en vriendschappen, ook voor onszelf. En we doen het omdat er al zoveel Flitsjes roemloos ten onder gingen, verdwenen in een haard of op een vuilstortplaats. Of vergeten, verrot aan de waterkant, gezonken in een schiphuis, liefdeloos behandeld.
Laat ons déze dan maar redden en hopen dat er na mijn dochter ook weer andere kinderen in leren wedstrijdzeilen en er misschien de mooiste tijd van hun leven in ervaren. En wie weet, komt er nog eens een olympisch kampioen(e) uit voort!
8 opvarenden:
Gôh wat toevallig, de 959 heeft ook "wat" spantproblemen, dekproblemen, zwaardkastproblemen, het moeilijkste schijnt het aanschaffen van een plaat hout van de goede dikte te zijn en het bemachtigen van spantmallen.
Maar goed dat het geen half maart is......
Maar de oliebollen komen wel dichterbij!
De investeringen die je noemt in de derde alinea, rechtvaardigen, wat mij betreft, volop de (reparatie)kosten !
Hier op 't eiland hebben ze 'n paar jaar terug, een flitsje in de hens gestoken. Met opzet, in het kader van Oerol (...) En dat alleen maar omdat de mast (!) gebroken was. Eeuwig zonde...
Wat ik me afvroeg (als onervaren zeilster); waarom worden de bootjes tegenwoordig zwaarder onder spanning gezet dan de bedoeling was? Er wordt toch hetzelfde mee gezeild?
Dat is toch de meest sympathieke wending aan 'economisch denken'!?
wat goed, dat je deze desinvestering (goed woord !) wel doet. nou zullen me de flitsjes (???) an sich gestolen kunnen worden, denk ik, maar wat je zegt... haar liefde ervoor en het zuinig zijn op je spullen... en ik vind ook dat mensen veel te snel iets opgeven ! lang leve flitsje dus ; )
@gerhard
Helaas voor ons geen oliebollen dit jaar in Zuidlaren. Wel met oud en nieuw.
@Anders: Vreselijk! Daar kan ik zelfs wel boos om worden!
@Jowi: Nee, er wordt anders gezeild. De zeilen zijn van ander materiaal en ook zullen de inzichten zijn veranderd. Ik weet het ook niet precies. Maar vroeger schijnt alles wat slapper erop gestaan te hebben.
@Marius: Zo is't.
@Inge: Hoho! Flitsen mogen niet gestolen worden. ;-) Een Flits is een type zeilboot. Een jeugdzeilboot voor twee kinderen tot 18 jaar. Maar tegenwoordig halen ze de 15 nauwelijks. En ze worden niet meer gemaakt. Dat wat er nog vaart moet dus gekoesterd worden. Lang leve de Flits, inderdaad!
@Anne-Marie: Dat is erg jammer! Ook zonde van jullie bootje! Ik hoop dat het goedkomt, je hebt in ieder geval handige mannen om je heen. En zelf kun je natuurlijk ook wel wat! Heb je die 82 nog? ;-)
Een reactie posten