Sportgala
Het was een beetje een gekke ervaring. Voor het eerst in een flink aantal jaren waren we niet bij het Sportgala aanwezig. Ik denk dat we er wel een keer of 6 zijn geweest. Het was er altijd erg gezellig.
U vraagt zich natuurlijk af wat wij daar dan te zoeken hadden. Welnu, dat kwam omdat Maria als sporter met een handicap de A-status had. De eerste keer dat we er waren, was ze met het Nationaal Dames Zitvolleybalteam zelfs genomineerd. Helaas kregen ze de Jaap Eden niet, maar we werden er wel leuk in de watten gelegd. Ook de andere keren was het er prima voorelkaar.
Ze speelt geen zitvolleybal meer op dat niveau, maar eigenlijk 
is ze ongeslagen Europees- en Wereldkampioen. Haar droom was, sinds Barcelona, om ooit zelf aan de Paralympics mee te mogen doen en dat lukte in Athene. Hella en ik waren er natuurlijk ook bij. Het was een erg spannend toernooi, de dames gingen ook echt voor het goud. Helaas gooiden de Chinezen roet in het eten, de Chinese Olympische machine draait al een tijdje op volle toeren. In China moeten volgend jaar natuurlijk veel gouden plakken achterblijven.
In ieder geval hebben wij een zilveren olympische kampioene in huis, met bijbehorende medaille. Ze wordt nog steeds regelmatig gevraagd voor lezingen en clinics, het is onvoorstelbaar hoelang je nog plezier hebt van zo'n prestatie. En wij zijn natuurlijk nog steeds enorm trots op haar!
7 opvarenden:
Een echte topper in huis dus !
Daar steek jij natuurlijk 'n beetje schril bij af, Gerhard...
;-)
Heb 't gala gezien, maar vond de presentatie, en niet in de laatste plaats die van Dhr. Smeets, af en toe tegen het gênante aan... Als een echte vaderfiguur stuurde en duwde hij Dione de Graaff, wat helemaal niet nodig was/is... Het ging niet helemaal soepeltjes, geloof ik.
En pech voor onze 470 dames :-(
wauwwww wat een supercoole, stoere vrouw heb jij! Daar zou ik ook apetrots op zijn!
Anders en Esther zeggen precies wat ik had willen zeggen: wat stoer! Sportief zeg!
Zitvolleybal heb ik nog nooit gezien. Zit je dan daadwerkelijk op de grond? En verplaats je je dan op je zitvlak? Of wordt er 'zittend in een rolstoel' mee bedoeld? Je merkt het al, ik ben geen kenner....
En ze is natuurlijk een groot voorbeeld voor anderen.. Daar kan je ook weer trots op zijn..
Daar is helemaal niets mis mee. Mijn vader heeft ooit ook als gehandicapte (mist een been) meegedaan met tafeltennis. Was met de dubbel nedelands kampioen. Daarnaast beoefende hij ook het zitvolleybal op landelijk niveau. En wij waren daar als kinderen best trots op...
@Andersom: Ik kan niet naar Smeets kijken. Met z'n praatjes en verhaaltjes. En hij wordt echt te oud, een vreselijke man vind ik het.
@Esther: Dank je!
@Goentah: Ja, je zit op de grond, bij een verlaagd net natuurlijk en een iets kleiner veld. Verder zijn de regels hetzelfde als bij staand volleybal.
@Redstar: Zeker!
@Me!: Bij welk team zat je vader? Maria draait landelijk toch ook al weer zo'n dertig jaar mee...
Enorm trots op haar én met reden !
WAW Gerhard, dit is schitterend. Koester die fierheid maar.
Een reactie posten