de Paardekop
Als ik 's zaterdags in de stad ben is daar altijd het draaiorgel "de Paardekop". Al van jongs af aan ben ik gek op draaiorgels. Ik kan er niet voorbijlopen en moet steevast iets in het centenbakje doen.
"de Paardekop"is een mooi orgel, niet te groot en met een warm, vriendelijk geluid. Vroeger had de orgelman altijd zijn (denk ik) vriendin mee, mijn dochter kreeg van haar wel eens een speldje of zo. Het zal wel weer uit zijn, ik heb de vriendin al jaren niet gezien.
Het lijkt me het einde, met zo'n draaiorgel, of gewoon een kleintje, op de markt staan of zo. Mijn opa stond vroeger ook op de vrijdagmarkt in Leeuwarden, met zijn spullen voor de boerderij. En eerder liet ik u de draaimolen zien die in 1913 door mijn overgrootvader werd aangeschaft. Zou het dan toch in het bloed zitten?
3 opvarenden:
Je aardt dus naar je opa!
Inderdaad geeft een draaiorgel een zaterdagmiddagje stadten wat luister. Het hoort er helemaal bij. Het geluid doet mij ook aan vroeger denken...
De draaiorgel overleeft het. Maar op "een stormdag met witte, jagende wolken en spattend schuim" ging die van je overgrootvader op het Slotermeer verloren. TOen je opa, en daarna generaties lang stil, totdat jij de kriebels kreeg want het bloed gaat ... en je wilde tóch al iets anders.
@Goentah: Het is heerlijk, zo'n ding. Ik wou dat ik er één had!
@Marius: Wat anders, ok. Maar dit is wel héél anders ;-)
Een reactie posten