Maandverband
Mijn vader was zeeman, ik schreef er al eens eerder over. Hij was officier en als zodanig deed hij aan boord niet veel huishoudelijk werk. Dus wanneer hij thuis was droeg hij slechts een minimaal steentje bij in het huishouden. Meer hoefde hij ook niet van mijn moeder. Toen ik later eens aan een collega van mij vertelde dat mijn vader had gevaren en dus weinig thuis was geweest, zei ze: "Oh, maar dan is je moeder vast heel geëmancipeerd!". Nee, zei ik, dat is ze helemaal niet! Laat het haar niet horen! Maar ze was wel zelfstandig. Mijn moeder was degene die thuis de meeste zaken regelde. Mijn vader stuurde alleen maar haar schema's in de war. Eigenlijk kan ik me nauwelijks meer iets herinneren van de afwijkende gang van zaken thuis als mijn vader er was. Wel weet ik nog dat het er dan wat hectischer aan toe ging. Vaak waren we blij dat het verlof er weer opzat. Konden we weer 'inslapen', zei hij dan.
Een enkele keer hielp mijn vader wel eens mee boodschappen doen. Het gekke was dat hij dan beslist géén maandverband wilde kopen. Afgelopen zaterdag moest ik boodschappen doen en op het lijstje aan de koelkast stond ergens onderaan: maandverband. Ik heb er op zich geen moeite mee, maar... Dan sta je daar in de winkel en bij gebrek aan nadere instructies moet je zelfstandig kiezen uit het ruime scala aan damesverband. Jeetje, wat voor kleur en pakje hebben ze nou eigenlijk altijd. En hoeveel. Een klein pakje is vast niet genoeg, maar wat als het het verkeerde is en je hebt ook nog het grote pak meegenomen. Twijfel.
Aldus mijmerend, starend naar de pakken maandverband en denkend aan je vader, dat hij toch niet zo'n slecht punt had, word je je op een gegeven ogenblik bewust van de blikken. Wat doet die vieze kerel daar, naar dat maandverband te staren. Vast de één of andere perverseling! Hetzelfde gevoel komt in mij op dat ik vroeger wel eens kreeg wanneer ik met mijn dochter in de speeltuin was en op een bankje naar de spelende kinderen zat te kijken.
Ik heb maar snel het pakje meegenomen dat me het bekendst voorkwam. Ik geloof dat het wel goed was.
13 opvarenden:
nou nou het is niet makkelijk om een man te zijn of wat ; ) maar jullie hebben dat maandverband iig niet nodig !
mijn vader was ook veel afwezig, eerst doordeweeks altijd 'in de kost' toen wij nog klein waren en hij kraanmachinist was, later werd 'ie internationaal vrachtwagenchauffeur... mijn moeder was (en is tot op de dag van vandaag) ook niet geëmancipeerd, maar ik was altijd Zo Blij als ie 'er was... ik weet nog dat 'ie aan de zeelandbrug werkte en dan was ie er alleen zaterdagsavonds om ons in bad te doen en dan droogde ie ons af met 'de zeelandbrug-handdoek' wit met blauw het staat me zo helder voor de geest nog...
maar goed, maandverband, tampons en noem de hele riedel maar op, geloof me : als wij vrouwen daar een man naar zien staan kijken, denken wij niet : wat een viezerik !
wij zijn toch die vrouwen die jullie erop uit sturen hahaha ; )
(sorry voor het lange verhaal zonder fatsoenlijke leestekens enzo...)
@Inge: Ik kan me dat zo goed voorstellen, zo'n speciale herinnering van de handdoek. Maakt niet uit van de leestekens enzo hoor, ik geniet altijd van elke reaktie! En nee inderdaad, het gevoel zal wel van binnenuit komen. Maar toch... ;-)
haha, ik ben vrouw en als ik soms uitzonderlijk nog een maandverband moet kopen dan is het een enkele keer voor ... mijn "arme" man...
Hoe kan dat Gerhard ? En die mij kent, die zal denken waarom koopt ze nu toch weer maandverband of heeft ze gelogen? (en nee, ik ben geen ouweke, want ben pas 44)
Raar maar weer. Je zegt zeker al : daar is ze weer ?! Wat een rare... ;-) ;-) uitzondering op alle gebied, maar je weet het al hé, de werkelijkheid overtreft de fictie !
Dat is toch de eerste cursus voor de man....
Volgens mij denkt bijna niemand iets van anderen die staan te treuzelen bij de schappen. Ik vind het zelf ook moeilijk om te kiezen, alle dochters willen wat anders en ik kom altijd met het verkeerde thuis. Dus jij doet het zo gek nog niet!
dat zijn de leuke boodschappen!!
@Lut: Hihi, ik ga er maar niet naar raden! Maar ik kan me er wel wat bij voorstellen.
@Me!: Ik denk dat ik toch iets heb misgelopen zo in de jaren...
@aargh: Nee, dat denk ik ook niet.
@Sillyme: Ja, die vereisen ook nog denkkracht en overpeinzingen! ;-)
Jaja Gerhard, als je eens de pech hebt dat een chirurg je half bloedend na een operatie (n.a.v. een fistel)zomaar naar huis laat gaan, ja, dan zal je vlug weten hoe nuttig zo'n verbandje kan zijn ... Ik wens jou alvast dat je het nooit moet beleven ! ;-) ;-)
Kijk om de mannen in mijn huishouden voor deze "vreselijke" taak te beschermen ben ik in januari naar het ziekenhuis geweest.
Ik vier nog elke maand een feestje maar bewaar nog wat katoen op beide toiletten. Al is het maar voor al die keren dat ik in paniek bij een ander op zoek was naar een verbandje.
Hihi als zeemansdochter komt me dit erg bekend voor allemaal. Maar mijn vader had de pech dat hij 3 maanden op zee was tussen alle mannen en wanneer hij thuis kwam hij tussen 4 vrouwen zat. Die ,zoals dit in de natuur vaker gaat, allemaal op hetzelfde moment menstrueerden. Arme pa, de hormonen en de daarbij behorende stemmingswisselingen vlogen hem om de oren. Voor hem een opluchting dat hij weer aan boord ging en ook wij sukkelden dan weer in. Moeilijk voor beide.
groet Walle Geertsje
ps. nee maandverband ging hij echt niet kopen evenals poepluiers verschonen..........
maandverband...nee, daar heb ik geen moeite mee om dat te kopen. Waarom zou ik? Alleen, er is wel veel keus, dus zonder nauwkeurige instructies kan ik het neit :)
@Lut: Brrr, ik zit met samengeknepen billen te lezen... ;-)
@Anne-Marie: (ik typ heel vaak Anne-Maria, gaat bijna vanzelf...) Geen ervaring mee, maar dat lijkt me heel vervelend, als er niets is bij een ander.
@WG: Haha, van die poepluiers weet ik niet. Moet ik eens vragen aan mijn moeder, maar ik denk het ook niet. Als hij er niet was zat ik altijd tussen de vrouwen, meisjes, vriendinnen. Ik heb ze daarom vast nog steeds liever om me heen dan mannen. Maar daar hebben we het al eens over gehad!
@GobboE: Ja die instructies... Voor hun allemaal heel vanzelfsprekend, maar voor ons een uitdaging!
F. deed dat al in de vijftiger jaren zonder enige schroom, geen enkele andere man deed dat. Hij had waarschijnlijk te weinig inlevingsvermogen om te bedenken dat een ander hem wel eens raar kon vinden.Duwde de kinderwagen door het Limburgse dorp tot hilariteit van de buurmannen. Geen moslims maar keurige RK burgermannen.
Een reactie posten