Van kwaad tot erger
Ging daar ineens de conditie van ons beestje maandagnacht (wat er vooraf ging) zo hard achteruit dat we er van schrokken. De laatste dagen had ze (*) voornamelijk 's nacht wat diarree, maar dat ze al zo erg uitgedroogd was hadden we niet door. Dat kan je dan dus plotseling lelijk ontkomen! Het schijnt vaker te gebeuren. Gek is het, tien jaar is er niets aan de hand, altijd goed voor Axel gezorgd en als er eens wat was, op tijd naar de dokter geweest. En nu gebeurt er zoiets en voel je je een slechte baas.
Toen de situatie ineens veel erger werd, nadat het eerst beter leek te gaan, is Maria als de weerlicht naar de dierenarts gegaan. De dierenartsen zijn goede kennissen van ons met een mooie nieuwe praktijk, waar we weten dat Axel in heel goede handen is. Inmiddels zijn er foto's genomen, 5 flesjes vocht en antibiotica toegediend, en ze knapte er al erg van op. Gelukkig mochten we 's middags wel even op ziekenbezoek. Dat was ook wel nodig want onze dochter was van de hele situatie erg geschrokken. Het bezoekje hielp mens en dier enorm.
Dinsdagavond op de ouderavond van school troffen we R. en M., de dierenartsen, en werden we even bijgepraat over de situatie. Het ging al erg goed, Axel was uitgelaten en had al weer flink geplast. Ook was ze weer redelijk vrolijk. Maar ze moest nog wel een nachtje blijven, lekker slapen in haar kooitje met vloerverwarming! Dat vind ik niet zo erg, ik ben onderhand ook wel toe aan een nachtje doorslapen.
(*) Even wat culturele achtergrond. Het is in Friesland eigenlijk zo dat beesten altijd 'hij' zijn, ongeacht het echte geslacht. Vandaar dat onze hond ook Axel heet, een mooie hondennaam vinden wij. 'Zij' voor teefjes in het spraakgebruik wordt als typisch iets voor stadsmensen gezien. Maar vooruit, je zult het me nooit horen zeggen, maar hier zal ik ons teefje als 'zij' aanduiden.
11 opvarenden:
Fijn om te horen dat het met HAAR weer wat beter gaat. Ik dacht meteen maar op de log kijken i.p.v. een telefoontje; wel handing dit "ding".Fijne dag!!
Inderdaad fijn dat ze/hij opknapt! Een hond is toch een soort kind ;-)
Gisteren had ik in een comment 'hij' veranderd in 'zij'. Een hond is voor mij ook altijd een 'hij', ook al is het een 'zij'.
By the way, ik had je niet betrapt gisteren, ook al zat ik hier wel rond het tijdstip dat je dit log plaatste!
Hele opluchting is dat, we kennen het. Mooi dat er dan dierenartsen bestaan!
Zo, dat was nog wel even een heel avontuur dan. Uitdroging, grote vijand van levende wezens. Gelukkig gaat het weer beter, ook met dochterlief: samen staan ze sterk. :)
(Of noemen jullie 'dochter' ook altijd 'hij'? :P)
oh schrikken zeg ! bah, nix an. fijn dat 't alweer de goeie kant opgaat met 'm. (wat een raar land, dat friesland ; )
Ik blijf bij "haar" hoor, ik weet hoe het voelt om de hele dag "meneer" genoemd te worden.
Als je je, als hond dan, goed voelt is dat geen probleem, maar als je je zo beroerd voelt als Axel is het fijn om de vrouwlijke aandacht te krijgen die je als teef verdient.
@Walle-Geertje: Ja zeg, een telefoontje laat ik me niet ontnemen! :)
@Goentah: Maar jij komt oorspronkelijk toch ook van hier? Vandaar! Volgende keer beter :)
@aargh: Dat is zeker goed, helemaal als je ze kent en vertrouwt!
@Wenz: Nee, laat ik dat maar niet doen, het is een echte meid...
@Inge: Raar, maar wel leuk en gezellig hoor!
@Anne-Marie: Wat raar dat ze jou meneer noemen. Het lijkt me duidelijk dat je dat niet bent! ;)
Update:
Axel is weer thuis, maar heeft een beste klap gehad van dit avontuur. Herstel gaat nog zeker twee weken duren. Ze hebben gister alles uit de kast moeten halen om Axel er door te trekken.
Door de uitdroging (wat gaat dat snel) raakte het maag en darm stelsel helemaal in de stress, tot bloedens toe. Dus moest er een boel vocht in, en nu speciaal voer en medicijnen. En veel liefde natuurlijk.
Aan die liefde en het voer zal het echt niet liggen. Ik hoop dat ze er weersnel bovenop is...
Verwen 'r maar goed...
Dat was even schrikken, ik hoop dat het allemaal snel weer beter gaat daar!
Een reactie posten